Bir ayımızı daha bitirdik. Minik kuşum koşar adımlarla ilerliyor. Peki bu ayımızda neler yaptık?
Adoşun çoksevdiği 3 boyutlu bir kitap var. Daha önce Kitap Fuarı başlıklı yazımda bahsetmiştim. Kitabın içinden köpek, ördek baskılı kağıtlar çıkıyor. Bunları 3 boyutlu çiftliğin üzerine yerleştirip oynamak gerekiyor. Adaş hepsini bir bütün olarak düşürüp hepsini yerleştiremesede bu kağıtların resmin üstüne yerleştirildiğini anladı.Hatta eline aldığı figürleri ahıra falan koymaya çalışıyor. 30 ekimde yine kitabını açmış figürleri dağıtmıştı. Bizdekoltukta oturuyordukfalan koymaya çalışıyor. 30 ekimde yine kitabını açmış figürleri dağıtmıştı. Biz de koltukta oturuyorduk. Adoşa "Kızım hadi bize havhav ı getir " dedik. O da birşeylere baktı aldı bıraktı elinde bir kağıtla geldi. Avucunu açıp bize uzattı ve ne görelim köpeği alıp gelmiş.Tabi biz baya şaşırdık. 31 Ekim de de çorabını koridora atmıştı. Git çorabını al gel dedik Pıtır Pıtır gidip alıp geldi. Yani minnoşum herşeyi anlıyor ama aynı kedi gibi istediğini yapıyor istediğini yapmıyor;))
1 Kasımda 1.yıl kontrolleri için kan verdik. Baya bir ağladı minnoşum. Ama Allahtan sonuçlar iyi çıktı. İdrar tahlili de istemişti ama onu alamadık. Kontrol sonuçta hem 6.ay da hasta olduğunda vermiştik. Şimdi vermesekte olur bence.
1 Kasım da anne - kız ilk kavgamızı da yaptık. Emerken ısırıp ısırıp duruyor minnoş. Bende hafifçene ağzına dokundum yapmasın diye kuzumda oyun sandı daha çok tekrarladı. Bende küstüm döndüm arkama oda kızdı dön bu tarafa diye bana saldırdı. Dönünce tekrar ısırdı bende kalktım yataktan. Hoş kuzucum da hiç bir suç yok. Ne bilsin minik oyun sandı. Ama akıllı ben inat yaptım minik kızla; ( Bu olaydan sonra akıllandım tepki vermiyorum artık ısırınca:)
03 Kasımda babam Adoşu gezdirmek için arabasına bindirmiş. Bizim minnoşta oturduktan sonra hemen kemerini takmaya düzeltmeye çalışmış. Demek emeklerimiz meyve verdi ki alışmışta kendi rahatsız oluyor kemersiz. Birde şu araba koltuğuna oturmaya alışsa çok güzel olacak.
Beraber yere yatıp ayaklarımızı havaya kaldırıyoruz.4 kasımdada ayaklar havaya dediğim zaman minik minnoşum ayaklarını havaya kaldırdı.
06 Kasımda AL derken L harfini de belirgin şekilde söylemeye başladı. Ayrıca Açtık da diyebiliyor.Tabiki de harfleri basamıyor ama yerinde kullanıyor. AL-ver-Gel-Açtık-baba diyebiliyor.
Duduşa yemek yedirirken sıcaksa önce üfleyip sonra Adoşa veriyordum. 11 Kasımda minik kuzumda tepsisine koyduğum (zaten soğutmuş olduğum) balığı aldı üfledi ve öyle yedi. Acaba aklında şöyle bir konuşma geçmişmidir?
-"Böyle yapınca ne oluyor ki?"
-"Hiç bir şey değişmiyormuş ne alaka niye yapıyor ki bunu?"
Minik kuzumu biz öpüp öpüp doyamıyoruz. Ufaktaykende öpücükler atıyoruz.. Durucum da bize uzun zamandır öpücük atıyordu ama sesli değil. Elini ağzına götürüp indiriyordu. 11 kasımda ses çıkartmayı da başardı. Artık öpücüklerimiz sesli ;))
Diğdem teyzesi Almanyadan gelirken çikolata getirmişti. Evde biz yerken istedim ki Adaya da çok az tattıralım. Bizim ki çok sevdi tabi. Elini hemen beğendiğini belli eder şekilde sallamaya başladı. 12 kasımda ilk çikolatasını da tatmış oldu kuzum. (Sonradan öğrendim ki aynı sabah parkta birinden çikolatalı kreker alıp yemiş)
Bebekler bu yaşta evde sıkılıyorlar ve sürekli dışarı çıkmak istiyorlar. Bizim minik kuzu da 14 kasımda almış anahtarı eline anneme beni dışarı çıkar diye kapıyı gösteriyormuş. Anahtarın alınması gerektiğini de biliyor minik kuş yani.
Kasımda Yuvacık a kahvaltı yapmaya gittik çekirdek ailece. Minik kuzu orada da koştu kedi köpeklerin arkasından;)
Oturma odasındaki kitaplığın üzerinde benimld Alper in bir fotoğrafı duruyor. 18 Kasım da Duru inatla resmi istemiş. Annemde baba nerde anne nerde diye sorunca bizleri göstermiş ve sonrasında bizleri öpmüş. Minik kedim ya o kadar tatlı ki yaptığı insanın içi gidiyor duyunca;) (içi gitmek ne demekse artık hissimi anlatacak başka kelime bulamadım ;))
Adacığın bezini salonda değiştiriyoruz. 18 kasimda bezini değiştirdikten sonra bezi almış halayla beraber banyoya gitmiş ve çöp kutusuna bezi atmış. Kızım büyüyor......;))
18 kasımda kızımla ilk defa yenilebilir boyalarla resim yaptık. Bunu daha detaylıca daha sonra anlatacağım;)
Tedi de desenli güzel kutular gördüm. Adaşun oyuncaklarını koyarız diye de 2 tane aldım. Adacım kutuları görünce ne yapsa beğenirsiniz. Girdi içine oturdu ve bizim kutuyu itmemizi istedi. Sanırım kutuları daha çok Adoşun arabası olarak kullanacağız.
23 Kasımda kuzum Silvia ile tanıştı. Silvia bize geldiği gün arkam kitalığa dönük bir vaziyette kitaplığa hiç bakmadan "Ada Silvia ya kitaplarını göster" bakalım dedim. Önce bi bana baktı bir Silvia ya sonra kitaplığa gidip kitaplarını tutup "Bunları mı demek istiyorsun" der gibi bana baktı. Görev başarıyla tamamlanmış alkış hak edilmişti;))
13 ayımızda yeni başarılar ve başlangıçlarla doluydu. Ada kızımla daha güzel günlere inşallah;))
Beraber yere yatıp ayaklarımızı havaya kaldırıyoruz.4 kasımdada ayaklar havaya dediğim zaman minik minnoşum ayaklarını havaya kaldırdı.
06 Kasımda AL derken L harfini de belirgin şekilde söylemeye başladı. Ayrıca Açtık da diyebiliyor.Tabiki de harfleri basamıyor ama yerinde kullanıyor. AL-ver-Gel-Açtık-baba diyebiliyor.
Duduşa yemek yedirirken sıcaksa önce üfleyip sonra Adoşa veriyordum. 11 Kasımda minik kuzumda tepsisine koyduğum (zaten soğutmuş olduğum) balığı aldı üfledi ve öyle yedi. Acaba aklında şöyle bir konuşma geçmişmidir?
-"Böyle yapınca ne oluyor ki?"
-"Hiç bir şey değişmiyormuş ne alaka niye yapıyor ki bunu?"
Minik kuzumu biz öpüp öpüp doyamıyoruz. Ufaktaykende öpücükler atıyoruz.. Durucum da bize uzun zamandır öpücük atıyordu ama sesli değil. Elini ağzına götürüp indiriyordu. 11 kasımda ses çıkartmayı da başardı. Artık öpücüklerimiz sesli ;))
Diğdem teyzesi Almanyadan gelirken çikolata getirmişti. Evde biz yerken istedim ki Adaya da çok az tattıralım. Bizim ki çok sevdi tabi. Elini hemen beğendiğini belli eder şekilde sallamaya başladı. 12 kasımda ilk çikolatasını da tatmış oldu kuzum. (Sonradan öğrendim ki aynı sabah parkta birinden çikolatalı kreker alıp yemiş)
Bebekler bu yaşta evde sıkılıyorlar ve sürekli dışarı çıkmak istiyorlar. Bizim minik kuzu da 14 kasımda almış anahtarı eline anneme beni dışarı çıkar diye kapıyı gösteriyormuş. Anahtarın alınması gerektiğini de biliyor minik kuş yani.
Kasımda Yuvacık a kahvaltı yapmaya gittik çekirdek ailece. Minik kuzu orada da koştu kedi köpeklerin arkasından;)
Oturma odasındaki kitaplığın üzerinde benimld Alper in bir fotoğrafı duruyor. 18 Kasım da Duru inatla resmi istemiş. Annemde baba nerde anne nerde diye sorunca bizleri göstermiş ve sonrasında bizleri öpmüş. Minik kedim ya o kadar tatlı ki yaptığı insanın içi gidiyor duyunca;) (içi gitmek ne demekse artık hissimi anlatacak başka kelime bulamadım ;))
Adacığın bezini salonda değiştiriyoruz. 18 kasimda bezini değiştirdikten sonra bezi almış halayla beraber banyoya gitmiş ve çöp kutusuna bezi atmış. Kızım büyüyor......;))
18 kasımda kızımla ilk defa yenilebilir boyalarla resim yaptık. Bunu daha detaylıca daha sonra anlatacağım;)
Tedi de desenli güzel kutular gördüm. Adaşun oyuncaklarını koyarız diye de 2 tane aldım. Adacım kutuları görünce ne yapsa beğenirsiniz. Girdi içine oturdu ve bizim kutuyu itmemizi istedi. Sanırım kutuları daha çok Adoşun arabası olarak kullanacağız.
23 Kasımda kuzum Silvia ile tanıştı. Silvia bize geldiği gün arkam kitalığa dönük bir vaziyette kitaplığa hiç bakmadan "Ada Silvia ya kitaplarını göster" bakalım dedim. Önce bi bana baktı bir Silvia ya sonra kitaplığa gidip kitaplarını tutup "Bunları mı demek istiyorsun" der gibi bana baktı. Görev başarıyla tamamlanmış alkış hak edilmişti;))
13 ayımızda yeni başarılar ve başlangıçlarla doluydu. Ada kızımla daha güzel günlere inşallah;))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder