1 Nisan 2014 Salı

İşe Dönüş...

Korkulu gün geldi ve çattı. Artık işe döndüm. Bazı anneler çok bunaldıkları için bir an önce işe başlamak istiyorlar. Ama benim için hiçte öyle olmadı. Dönüş kabusları bir ay önceden başlamıştı zaten. Ama çalışmadanda olmaz tabi. Ee ekmek parası neyapcan...bu bebişin bezi kıyafeti okulu var...:P Şaka bir yana güzel kızımın güzel bir geleceği olması içinde çalışmak gerek. Ama aklım kalmıyor değil en güzel anlarını ilklerini kaçırıyormuşum gibi geliyor. Hele şimdi kıkır kıkır gülmeler yaparken ;)) Allah'tan ben işteyken Duruma 2 hafta Nuran Halası 2 hafta anneannesi bakacak. Bu nedenle pek bir şanslı bizim bıdık. Ilk hafta Nuran Halası geldi pek bir anlaşıyorlar şimdik;))
Dün işimin ilk günüydü. Halasıylada telefonda bol bol konuştuk hep gülücükler atıyormuş bizim tontik biz yokken. Dün eve geldiğimde halası uyutmaya çalışıyordu dedim ben uyuturum. Hem emer hem uyur dedim. Kucağıma aldım (sanırım kokumu alınca)  başladı ağlamaya. Hemde ne ağlama 5 ayda ilk defa böyle ağladığını gördüm pek bir farklıydı iç çeke çeke içki içli ağladı kuzum. Tabi bende;((  sonra göğsümde uyuya kaldı canım kızım ama emerken uykuya dalarken bile iç çekiyordu hala. İşte o an pek bir üzüldüm, kendimi suçladım işe başladığım başlamak zorunda olduğum için. Bugün 2.günümüzdü kızımla ayrı gayrı. Ama daha bir alışmıştı canımcım ben gelince ağlamadı gülmüştük öpüştük sarıldık birbirimize minnoşumla, ikimizde bu duruma zamanla alışacağız canımla..;))

4 nisan :
Ayrı kalmak, işe gitmek daha bir zorlaşıyor. Duducukta yeni adet edindi gòğüste kalmak daha çok istiyor. Sanırım oda özlüyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder